خانه به خانه در جستجوی شهدا/ وقتی حاج قاسم حاجت روا شد

رسم حاج قاسم سرکشی و تفقد بود از خانواده شهدا، سنتی که تار و پودش اخلاص بود و رضای خدا، اما دو سالی می شود که سلیمانی کوبه در خانه هیچ شهیدی را نکوبیده آخر خودش مهمان شهدا شده و به آرزویش رسیده است.

- خبرگزای فارس- همدان؛ سولماز عنایتی: برای توصیف 13 دی خیلی با قلمم کلنجار رفتم تا مبادا داغ فقدان حاج قاسم تیری بر قلب مخاطبانم باشد اما لاجرم دوباره صبح روز 13 دی ماه شد و گذر و کوچه و شهر ماتم زده.

 باز هم عراق و دلتنگی بی پایان گویی حکایت همان داستان رزم است و میدان، حکایت دست است و عمود، دوباره چهره عبوس دشمن و پیکر تکه تکه شده و دست آخر هم اشک شوق شهادت و پیوند یاران دیرین.

برای توصیف حاج قاسم و کنار هم چیدن کلمات هم تقلا کردم، نمی دانم از دریای آرامشش بگویم یا دیدن موسیقی چشمان فرزندان شهدا یا حتی جهانِ به واهمه افتاده از هیبت سلیمانی شاید هم از سرنوشت لاله ها.

اما روضه سنگین می شود باید از یتیمی دوباره فرزندان شهدا بگویم، از مادران چشم انتظار و پدران دلتنگ؛ از تب و تاب داغ حاج قاسم و خانه ای که مهمان سلیمانی ندارد.

رسم حاج قاسم سرکشی و تفقد بود از خانواده شهدا، سنتی که تار و پودش اخلاص بود و رضای خدا اما دو سالی می شود که کوبه در خانه هیچ شهیدی را نکوبیده آخر خودش مهمان شهدا شده و به آرزویش رسیده است.