ماجرای خواندن «یارِ دبستانی» چه بود؟/آواز اختصاصی جمشید جم برای ایسنا

محمدباقر رضایی در توصیف جمشید جم که با خواندن ترانه «یار دبستانی من» به شهرت رسید، متنی طنز و آهنگین نوشته است.

- -- کجا یساری خونده، یه بار فریدون فروغی خوند نذاشتن پخش بشه، ایشون خوند قبول کردن.

-- خب اینو زودتر بگو.

یادم اومد.

همونه که بچه ها تو دانشگاه می خونن؟ -- آره خودشه.

-- دَمِش گرم، حالا چی می خواین؟ -- کله پاچه مارو زودتر بده بریم پیِ کارمون.

مرد به جم نگاه کرد و برایش سر تکان داد.

جمشید از خماریِ سیگار وارفته بود.

مرد به بارانی گفت: باشه، این دفعه می دم، ولی دفعه بعد دیرتر بیایین.

-- چشم، دمت گرم.

مرد بلافاصله کمی از زبان و گوشت های پخته شده ی توی سینی را سوا کرد و برایشان آورد.

دائم هم به جم نگاه می کرد، ولی جمشید خسته و بی دود بود و محلّش نگذاشت.

تا لقمه اول را به خندقِ بلا روانه کرد، سیگارش را گیراند و دو سه پُک محکم زد و تازه آن موقع بود که برای کله پاچه ای سر تکان داد.

یارو گفت: نوشابه بیارم ؟ بارانی گفت: بی خیال بابا.

در همین اثنا، عده ای وارد کله پزی شدند و به یارو گفتند: چه عجب امروز، زود حاضر کردی!؟ مرد گفت: این یارو خواننده س! واسه خاطر اون یه خرده سوا کردم، هنوز همَش نپخته.

پرده شانزدهم: مهدی یونسی صدابردار اغلبِ برنامه های جمشید جم بود.