چرا سعدی در جنگ های صلیبی اسیر فرنگی ها شد و به بیگاری رفت؟

شاعر مشهور ایرانی سعدی، در یکی از سفرهایش گرفتار مصیبتی می شود؛ در میانه جنگ های صلیبی به اسارت صلیبیون در می آید.

- عصر ایران؛ محسن ظهوری - گلستان، باب دوم، در اخلاق درویشان.

حکایت 31: از صحبت یاران دمشقم ملالتی پدید آمده بود.

سر در بیابان قدس نهادم و با حیوانات انس گرفتم.

تا وقتی که اسیر فرنگ شدم.

صبر کنیم.

داستان، بی مقدمه و ناگهانی شروع شده.

آنکه این حکایت را گفته سعدی است؛ شاعر بلندآوازه ایرانی که در پی هر حکایتی نکته ای را گوشزد می کرد.

البته اینجا با پند و اندرز حکایتش کاری نداریم، که در آخر دلیلش را می گویم.

می خواهیم خود حکایت را بررسی کنیم و ببینیم سعدی چطور و کجا اسیر فرنگی ها شده.

اما قبلش برویم سراغ صلاح الدین ایوبی، جنگجوی مشهوری که حکومت ایوبیان را بنیان گذاشت.

دودمانی قدرتمند که توانست از عراق و یمن تا مصر امروز را تحت فرمان خود بگیرد.

صلاح الدین برای تصرف سرزمین مقدس با صلیبیون درگیر شد.

مسیحیانی که به دعوت پاپ اعظم شان برای تصرف این سرزمین ها سال های طولانی با مسلمانان در جنگ بودند.

ایوبی موفق شد صلیبیون را در جنگ های پیاپی شکست دهد و نهایتا اورشلیم را پس از حدود یک قرن، در سال 476 خورشیدی از آن ها پس بگیرد.

این ماجرا صد سال قبل از تولد سعدی رخ داد.