نکته های ناب در وصیت عرفانی امام به حاج احمدآقا

امام خمینی در بیست و هشتم آذر ماه سال 66 وصیتی عرفانی خطاب به مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید احمد آقا خمینی نوشتند.

- در بیست و هشتم آذر ماه سال 66 در وصیتی عرفانی خطاب به مرحوم حجت الاسلام و المسلمین سید احمد آقا خمینی بر نکته های دقیقی اشاره فرمودند.

متن نامه امام به شرح زیر است: " بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله ربّ العالمین الذی لا رحمن و لا رحیم غیره، و لا یُعْبَدُ و لا یُستَعانُ إلاّ منه، و لا ‎ ‎ یُحْمَدُ سِواهُ، و لا رَبَّ و لا مُربیَ إلاّ إیّاه، و هو الهادی إلی الصراط المستقیم و لا هادی و لا ‎ ‎ مرشد إلاّ هو و لا یُعْرَفُ إلاّ به، هو الأوّل و الآخر و الظاهر و الباطن.

و الصلوه و السلام علی ‎ ‎ سیّد الرُّسُل و مُرشِد الکلّ الذی ظَهَر من غیب الوجود إلی عالم الشهود و أتمَّ الدائره و ‎ ‎ أَرْجَعها إلی أوَّلِها، و علی آل بیته الطاهرین الذین هم مخازن سِرُّالله و معادنُ حکمه الله و ‎ ‎ هداهُ ما سِوَی الله .

‎[1]‎ و بعد این وصیتی است از پیری درمانده که در تمام دوره عمر قریب به نود ‎ ‎ ساله اش در غرقاب ضلالت و سُکْر طبیعت به سر برده و اکنون ارذل العُمُر ‎[2]‎ را به سوی ‎ ‎ قَعْر جهنم می پیماید و امیدی به نجات خود ندارد ولی از روح الله و رحمته مأیوس نیست ‎ ‎ و امیدی جز او ندارد و آن چنان در پیچ و خم عل