توضیحی درباره قدرت ملی ایران

در بحبوحه تجاوز دوازده لشکر عراقی، ایران شکافی بزرگ در بدنه مدیریتی و اجرایی خود در عالی ترین سطح را تجربه می کرد.

بسیاری از مؤلفه های سخت قدرت ملی دچار فروپاشی و تزلزل جدی شده بود.

- افزون بر این ایران از اساس هیچ ادعای ارضی فراتر از معاهده 1975 میلادی علیه عراق نداشت.

به گزارش ایسنا، جنگ هشت ساله عراق علیه ایران، در نخستین روزها و ماه ها، به سختی و شدت در درون مرزهای ملی ایران آغاز شد و ادامه یافت.

این ارتش عراق بود که به خرمشهر و آبادان حمله می کرد؛ درحالی که هیچ یک از نیروهای مسلح ایرانی پیرامون بصره نمی جنگید.

این جنگ در سراسر مرزهای مشترک ایران و عراق با همین سرشت جریان داشت.

در میدان واقعیت نیز این عراق بود که از ایدئولوژی تهاجمی، رهبری جاه طلب و ماجراجو، ادعاهای گزاف ارضی، تسلیحات و زمان کافی برای تدارک چنین تهاجمی برخوردار بود و از فرصت دشمنی و مخالفت ابرقدرت ها و دیگر بازیگران منطقه ای با ایران انقلابی سود می جست.

درحالی که ایران پسا انقلاب، با فروپاشی سامانه های دفاعی، امنیتی و اطلاعاتی خود و تنش های گسترده سیاسی، اجتماعی مواجه بود و از پشتیبانی تسلیحاتی، اطلاعاتی و سیاسی غرب و آمریکا، دورمانده بود.

در بحبوحه تجاوز دوازده لشکر عراقی، ایران شکافی بزرگ در بدنه مدیریتی و اجرایی خود در عالی ترین سطح را تجربه می کرد.