این کار نه اخلاقی ست و نه حرفه ای

نشان دادن چهره افراد در یک فیلم مستند، حتی اگر رهگذری در خیابان باشد اصول و قاعده خود را دارد.

- در پانزدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت، فیلم هایی به نمایش در آمده اند که برخی از آن ها موضوع حریم شخصی را در سینمای مستند به چالش می کشند و بحث هایی پیرامون آن ها به وجود آمده است.

برخی مستندسازان معتقدند در ساخت مستند که در واقع برداشت و بازتابی از واقعیت است باید حریم شخصی افراد رعایت شود ولی برخی دیگر بازگویی یا افشای یک حقیقت را بر حفظ حریم شخصی کسانی که مقابل دوربین هستند، برتر می دانند.

در این باره مهوش شیخ الاسلامی که مستندهایی همچون ماده 61 درباره زنانی که به آن ها تجاوز شده و برای دفاع از خود مرتکب قتل شده اند یا قاتل و مقتول را درباره زنانی که همسران خود را کشته اند، ساخته است درگفت وگویی کوتاه با ایسنا بیان کرد: وقتی در زندان اوین فیلم می ساختم از تمام زنانی که آنجا بودند ، خواستم با کمال میل جلوی دوربینم حاضر شوند و به هیچ عنوان دوست نداشتم کسی با نارضایتی حرف بزند یا تصویرش نشان داده شود.

شخصاً هم چنین کاری را دوست ندارم و هیچ وقت آن را انجام نداده و نخواهم داد.

او درباره اینکه در مستندسازی چه زمانی می توان از مرز حریم شخصی افراد عبور کرد و چقدر چنین روشی حتی برای نشان دادن یک موضوع مهم، حرفه ای و اخلاقی است؟ گفت: تا جا�