خاطرات پرستاران از خط مقدم مبارزه با کرونا

پرستاران از این دو سال همه گیری ویروس کرونا، خاطرات زیادی را با خود دارند؛ بعضی با اسم کرونا تلخ می شوند و بعضی سعی دارند تلخی ها را بیان نکنند.

- ؛ گروه مجله _ مرضه کیان: اوایل بعضی ها اسمش را هم درست تلفظ نمی کردند.

عده ای می گفتند: این چه مصیبتیه که توو چین جولان می ده؟! .

می گفتند: شاید عالم گیر شه .

بعضی جواب می دادند: اووو… چین کجا و مثلاً آفریقای جنوبی کجا! .

زمزمه اش که در کشور خودمان پیچید، گفته شد: احتمالا آنفلونزاست .

بعضی دیگر می گفتند: از H1N1 که خطرناک تر نیست! پس نترسید اما از 30 بهمن که همه گیری اش در ایران هم تأیید شد، موج استرس ها و واهمه ها شدیدتر شد؛ البته همچنان بودند افرادی که جدی اش نگرفته بودند و بقیه را به خاطر ماسک زدن و دستکش دست کردن مسخره می کردند، حتی باور نداشتند که علت مرگ و میرهای فاجعه زیر سر این لعنتی باشد.

کم کم که رد سرخ جای ماسک روی صورت پرستارها در شبکه های اجتماعی دست به دست شد، قضیه جدی تر شد.

خستگی هایشان، اشک و ناله هایشان برای دیدن چیزهایی که تصورش را هم نمی کردند، دوری از خانواده هایشان به خاطر شیفت های سخت کاری و دوران قرنطینگی از ترس ناقل بودن همه مزید بر علت شد تا هم کرونا جدی گرفته شود و هم سختی کار کادر درمان به چشم بیاید.