برای یاران دبستانی امروز

زنده نگاه داشتن یاد و خاطره 16 آذر به این دلیل است که جنبش دانشجویی در آن بزنگاه تاریخی، آزادی خواهی را برخلاف برخی تعاریف غربی و لیبرالیستی به «آزادی من» ترجمه نکرد و به جای اصالت بخشی به فرد، - به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، علی خضریان از ادوار اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل و نماینده فعلی مجلس در یادداشتی به مناسبت روز دانشجو نوشت: از روزگاری که خون سه دانشجوی دانشگاه تهران در 16 آذرماه سال 1332 سنگ فرش های دانشگاه تهران را رنگین کرد، 68 سال می گذرد و شاید کسی باور نمی کرد در کنار وقایع مختلفی که در طول این سال ها در دانشگاه رخ داده است، این روز تا این اندازه در تاریخ مسئولیت شناسی و آرمان گرایی متبلور در شانزدهم آذر را به تصویر می کشد و به تفاوت تفکر مسئولیت شناسانه جریان دانشجویی مسلمان با جریاناتی که در پی گذران زندگی روزمره خود غرق شده، می پردازد و می نویسد: .

این سه یار دبستانی که هنوز مدرسه را ترک نگفته اند، هنوز از تحصیل شان فراغت نیافته اند، نخواستند- همچون دیگران- کوپن نانی بگیرند و از پشت میز دانشگاه، به پشت پاچال بازار بروند و سر در آخور خویش فرو برند.

از آن سال، چندین دوره آمدند و کارشان را تمام کردند و رفتند، اما این سه تن ماندند تا هر که می آید، بیاموزد.