دوره جامع نگارش دانشگاهی

پاراگراف نویسی، مقاله نویسی و نگارش مقاله های علمی ـ پژوهشی، همگی پدیده هایی جدید هستند که از عصر مشروطه به این سو و از غرب وارد ایران شده اند اما قواعد و اصول حاکم بر نگارش آنها متاسفانه همراه با این قالب های نگارشی در نظامهای آموزشی ما وارد نشده است.

این در حالی است که در مغرب زمین قرن هاست که این قالب های نگارشی توسط علم بلاغت نوین پشتیبانی می شود.

در حقیقت بلاغت، علم به کارگیری زبان به منظور ایجاد ارتباطی موثر است و بر نوعی عقلانیت و تجربه تاریخی بشری اتکا دارد که محدود به زبان یا فرهنگی خاص نیست.

از یونان باستان تا اواخر قرن نوزده، بلاغت یکی از بخش های اصلی تعلیم و تربیت در غرب بود.

مطالعات معاصر بلاغت نیز حوزههای گستردهتری را در بر می گیرد و به طور کلی به بررسی شیوه های به کارگیری زبان توسط انسان در شرایط گوناگون می پردازد.

در خصوص نگارش علمی و دانشگاهی، بلاغت، ساختارهای کلان و خرد انواع مقاله ها، شیوه های پشتیبانی از مدعا و بسط مطلب، و روشهای حفظ انسجام در متن را در سطوح پاراگراف، مقاله کوتاه، مقاله علمی ـ پژوهشی، پایان نامه و غیره در اختیار نویسندگان قرار میدهد تا آنها بتوانند به واسطه این قواعد متونی با ساختاری محکم و محتوایی غنی بنویسند.