«بدائع الدّرر فی قاعده لاضرر»؛ ‏‏رساله ی تحقیقی، اجتهادی امام خمینی (س) به زبان عربی

امام خمینی(س) نه تنها فقیهی اصولی بوده که تحقیقات و ابتکارات و نوآوری های معروفی در دانش اصول فقه ابراز کرده، علاوه بر آن به قواعد فقهیه نیز توجه زیاد و اهتمام بلیغی داشته است.

- پایگاه خبری جماران: فقاهت به معنای استنباط و استخراج احکام و وظایف شرعی از ادله معتبره شرعیه، دارای متن و مقدمات و مبادی می باشد.

تسلط بر ادبیات عرب و شناخت زوایای زبان قرآن و حدیث با آگاهی بر دانشهای: لغت، صرف، نحو، معانی، بیان و بدیع حاصل می شود و شناخت موازین و قواعد دانش منطق و نیز آگاهی از مبانی اعتقادی و کلامی نیز از مقدمات اجتهاد می باشند.

چنانکه قرآن شناسی و حدیث شناسی هم برای اجتهاد و استنباط احکام از قرآن و حدیث لازم است.

(ر.

ک به: الاجتهاد و التقلید، امام خمینی، از ص 9 تا 17).

اما متن دانش فقه به معنای عام آن؛ دانش اصول به عنوان مهمترین و نزدیک ترین مقدمه آن و قواعد فقهیّه و خود احکام فقه در گستره وسیع آن می باشد.

در اصول فقه از حجت در فقه و دلیل معتبری که در نیل به احکام فقهی به کار می آید، سخن در میان است.

مباحث مربوط به قرآن؛ از نسخ، تحریف و حجیت ظواهر آن و بحث های مربوط به سنت از گفتار و رفتار معصومین(ع) و شرایط اعتبار حدیث و روایت و انواع آن.