علامه طباطبایی؛ فارابی عصر و مفسر کبیر قرآن

24 آبان، سالروز درگذشت فرزانه ‏ای فرهیخته، فارابی عصر، مفسر کبیر قرآن و عارفی کامل است که عمر 79 ساله خود را، برای شکوفایی معارف دینی و گسترش آن در جامعه انسانی هدیه کرده و با گذر از دانه و دام دنیایی، - سبکبال با توشه‏ ای گران‏سنگ چون تفسیر المیزان، به سوی یار پرکشید.

  سید محمدحسین طباطبایی در 29 ذی القعده 1321 قمری مصادف با 1281شمسی در تبریز به دنیا آمد.

اجداد پدری وی از فرزندان امام حسن مجتبی(ع) و ابراهیم بن اسماعیل دیباج بود که تا 14 پشت او همگی دانشمند و عالم بودند.

علامه از طرف مادر نیز از اولاد امام حسین(ع) بود.

سید محمدحسین، در 5 سالگی، مادر، و در 9 سالگی پدرش را از دست داد.

برادر کوچکتر او سید محمدحسن معروف به سید محمدحسن الهی نیز عارف و فیلسوف بود.

همسر علامه، قمرالسادات مهدوی، از خانواده سادات طباطبایی بود.

سه فرزند اول علامه در کودکی و در نجف از دنیا رفتند.

فرزند بعدی آن ها، پسری بود که طباطبایی، به سفارش استاد خود سید علی قاضی طباطبایی، اسم او را عبدالباقی گذاشت.

سید عبدالباقی طباطبایی دارای تحصیلات فنی بود و در حوزه ریاضیات و هندسه از علامه طباطبایی بهره برده بود و نجمه سادات طباطبایی نیز فرزند دیگر آنها بود.