معرفی افزودنی های بتن

در تولید بتن همواره برای بهبود خواص مکانیکی و کارایی از افزودنی های مختلفی استفاده می شود.

بنابر تعریف مبحث نهم مقررات ملی ساختمان، افزودنی ماده ایست شیمیایی به غیر از سیمان پرتلند، - سنگدانه و آب که به صورت پودر یا مایع، برای اصلاح خواص یک یا چند ویژگی بتن تازه یا سخت شده، کمی قبل از اختلاط یا در حین اختلاط به آن افزوده می شود.

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام پارسمان سازه، مقدار این افزودنی ها کم است و در نسبت های طرح اختلاط به حساب نمی آید.

مقدار مواد افزودنی شیمیایی معمولا برحسب درصدی از مقدار سیمان به مخلوط اضافه می شوند که بنا به آنچه که در مبحث نهم مقررات ملی ساختمان به آن اشاره شده حداکثر این مقدار برابر 5 درصد وزنی سیمان مصرفی است.

مواد افزودنی اگر فقط بر روی یکی از خواص بتن تاثیر بگذارد تک منظوره و در غیر این صورت چند منظوره به حساب می آید.

در تقسیم بندی بر اساس نوع ماده، مواد افزودنی بتن به دو دسته مواد افزودنی شیمیایی و مواد افزودنی معدنی تقسیم می شوند.

براساس استاندارد ASTM C-494 افزودنیها به 8 دسته تقسیم بندی شده اند، که عبارتند از: تیپ A: تیپ C: تندگیر کننده تیپ D: کاهنده آب و کندگیر کننده تیپ E: کاهنده آب و تندگیر کننده تیپ F: کاهنده قوی آب (یا فوق روان کننده) تیپ G: کاهنده قوی آب و دیرگیر کننده و تیپ S: افزودنیهای با عملکرد خا