کلمه های عجیب و غریبی که در خانه می گوییم از کجا می آیند؟

اگر به صورت اتفاقی شنونده صحبت هایی باشید که بین اعضای یک خانواده در جریان است، متوجه می شوید که از کلمه ها و تعبیراتی استفاده می کنند که هیچ تصوری از معنایشان ندارید.

- چند وقت پیش، دومین تولد کرونایی ام را جشن گرفتم.

خیلی از چیزهایش عجیب بودند: گشودن کادوها در نرم افزار زوم، یادآوری های پشت سرهمِ گوشی ام از عکس هایی که مربوط به یک سال پیش در چنین روزی بودند (هرچند انگار همین ماه پیش بود)، شریک زندگی ام که مدام رو به من می گفت ایکی دوموس ، عبارتی ترکی که معنای تحت اللفظی آن دو خوک است.

خب راستش این عبارت ایکی دوموس در خانه ما کاملاً عادی است.

مدت ها پیش، برای اولین بار وارد کلاس زبان بزرگ سالان شدم و سعی کردم دوست ترکیه ای- آمریکایی ام را در روز تولدش ذوق زده کنم.

جوان تر بودم و، با دستپاچگی، کلمات جدید - اعداد! حیوان ها! ماه ها - را با هم قاطی کردم و به جای ای کی دوغدون (تولدت مبارک)، گفتم ایکی دوموس ، هرچند خودمان هم مثل خوک - در آپارتمان کوچک او بیرونِ دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس- خمار بودیم.

حالا بیش از ده سال گذشته و آن لغزش زبانی به تبریک خاص خودمان برای تولدها تبدیل شده است.

خیلی از ما زبانی خصوصی داریم، کلماتی که مختص زندگی خانوادگی مان است.