دارهای قالی که هیزم تنور می شوند...

وقتی مرحوم محمد کرمانی، اولین استادکار قالیباف با آوردن هنر قالیبافی به شهرستان کاشمر توانست دست های توانای هنرمندان کاشمری را با تار و پود این کالای ارزشمند آشنا کند؛ - فکر نمی کرد زمانی برسد که دیگر کسی برای زنده نگه داشتن این هنر اصیل ایرانی در این منطقه که به خاطر بافت خوب و سالم و ظرافت کار بافندگان آوازه اش در داخل و خارج کشور به گوش اهل ذوق و هنر رسیده بود، دغدغه ای نداشته باشد.

یک قالیباف فرش دستبافت در کاشمر به ایسنا گفت: تا دیروز کمتر خانه ای یافت می شد که در آن دار قالی برپا نباشد و وقتی از کوچه ای رد می شدی صدای آواز کسانی که شانه را بر تار و پود هزار نقش و رنگ فرش می کوبیدند و دوبیتی ها و ترانه های محلی را می خواندند می شنیدی اما امروز دیگر صدای زیبا و آهنگین نقشه خوانی قالی بافان کاشمری به گوش نمی رسد.

هر چند انتظار بود از زمانی که طرح و نقش فرش دست بافت کاشمر به ثبت جهانی رسید، دستمایه انگیزه بیشتر برای تولید مضاعف شود اما شواهد امر حکایت از روزهای تأسف بار فرش این منطقه دارد به طوری که هنر فرش دستباف کاشمر با چند صد سال قدمت، رنگ فراموشی گرفته است.

نبود بافنده و کاهش تولید فرش دستبافت روزگاری بیشتر ساکنان روستاهای کاشمر به فرش بافی اشتغال داشتند، در همه خیابان های این شهر از جمله فاطمیه، 15 خرداد، باقری و نیاز�