رؤیت خدا در قیامت؛ ممکن یا محال؟

در میان مسلمانان سه گروه اعتقادی درباره خدا مطرح است که به عنوان اهل تشبیه، اهل تعطیل و اهل تنزیه معروف هستند.

- به گزارش ایسنا، روزنامه کیهان در ادامه نوشت: گروه اول بر این باورند که صفات خدا همانند صفات خلق است.

بنابراین مراد از علم و قدرت و دیگر صفات الهی همین است که انسان داراست و آن را می فهمد.

گروه دوم بر این باورند که صفات الهی را نمی توان همین صفات خلقی دانست و معرفت و شناخت خدا امکان پذیر نیست و محال و ممتنع است که انسان خدا را بشناسد.

گروه سوم بر این باورند که صفات الهی نسبتی با صفات خلقی دارد ولی همان نیست زیرا صفات خدا از هر گونه نقص و عیبی مبری است و باید خدا و صفاتش را از آنها تنزیه کرد.

پس اگر خدا را به اکبر توصیف می کنیم، مراد آن است که خدا اکبر من ان یوصف یعنی برتر از آن چیزی است بتوان توصیف کرد.

کسانی که قائل به تشبیه هستند، بر این باورند که خدا اگر در دنیا غیرقابل رویت باشد، در قیامت قابل رویت است و همانطور که شاهی بر عرش می نشیند، خدا نیز بر عرش خویش می نشیند و مردمان او را نظاره می کنند.

دلیل آنان این آیه است که خدا در قرآن فرموده است: وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَهًْ اِلی رَبِّها ناظِرَهًْ؛ چهره هایی که در روز قیامت با طراوت به سوی پروردگارشان نظاره می کنند.