حرف های منتشرنشده قیصر امین پور

چهاردهمین سال روز کوچ قیصر امین پور فرصتی شد تا نوشتارهایی را از این شاعر فقید بخوانیم که در کتاب های او منتشر نشده اند.

- به گزارش ایسنا، هشتم آبان ماه 14 سال از عبور خالق تنفس صبح ، آینه های ناگهان و .

می گذرد.

همچنین در حالی کمتر از یک سال از آغاز به کار صفحه ای مجازی که توسط خانواده این شاعر و استاد فقید دانشگاه اداره می شود، می گذرد که در دنیای مجازی و حتی واقعی، تا کنون جعلیات متعددی با نام او دست به دست شده است.

با این حال، خانواده قیصر امین پور علاوه بر انتشار آثاری که متعلق به این شاعر نیستند، در این صفحه به انتشار نوشتارهایی نیز پرداخته اند که در کتاب های منتشرشده او نیامده اند.

تعدادی از این یادداشت های منتشرنشده امین پور را در ادامه می خوانیم: این دیگر چه حکمتی است که آدم حق ندارد سؤال کند؟ حق ندارد اعتراض کند.

انتقاد کند.

چه رسد به این که حق ندارد ناامید شود.

حتی حق ندارد ناله کند.

شعر تلخ بگوید.

حق ندارد کسی را ناامید کند.

حق ندارد دروغ بگوید و به دروغ دست کم خود را امیدوار نشان دهد.

تازه اگر دروغ هم بگوید که دیگر شعرش شعر نیست.

اثری ندارد.

چه امید دروغی باشد چه یأس دروغی.

بعضی ها هم خیلی نَفَسشان از جای گرم برمی آید که همه اش می گویند شاعر باید چنین و چنان باشد، این گونه ببیند، آن گونه نبیند.