دیگر نمی توانیم آن آدم سابق باشیم

فریبا صدیقیم از تجربه نوشتن در مهاجرت می گوید و اظهار می کند: وقتی در معرض دو فرهنگ مختلف، با همه­ تفاوت ­های پرجوش و خروشش قرار می گیریم، دیگر نمی­ توانیم آن آدم سابق باشیم ولو اصرار داشته باشیم و آرزو کنیم.

- به گزارش ایسنا، فریبا صدیقیم متولد سال 1338 در تهران است.

تا 11 سالگی در شهرستان نهاوند زندگی کرده و بعد با خانواده به تهران مهاجرت کرده، در سال 2001 هم همراه با خانواده به آمریکا رفته است.

او با شرکت در کلاس های ادبی رضا براهنی به شعر و داستان رو می آورد و علاوه بر کتاب هایی که نوشته با مجلات و سایت های ادبی مختلف در زمینه شعر، داستان و نقد شعر و داستان همکاری داشته است.

دو برادر دو دوست ، اگر مادر بود چکار می کرد؟ ، سعید و اسباب بازی هایش ، من چی نقاشی کنم؟ ، احمد و بوته گل سرخ ، چطور مادر را خوشحال کنم ، من خودم ، خانم بلوز آبی ، کوچکترها بزرگترها ، سفید گریه نکن ، نابغه کوچک ، دوستت دارم و شما دوست مرا می شناسید در زمینه ادبیات کودک و نوجوان، مجموعه شعرهای به تعویق می اندازی ام تا کی و این قلب معمولی نمی زند و مجموعه داستان های شبی که آخر نداشت ، شمع های زیر آبکش و من زنی انگلیسی بوده ام برای بزرگسالان از آثار هستند.

رمان لیورا نوشته فریبا صدیقیم به تازگی در انتشارات آفتابکاران در ایران منتشر شده است.