مخاطب استوانه کورش، مردمان بابِل اند نه ایرانیان

بخش اول از دیدگاه بابلی ها است و از مردوک گفته می شود.

این که رنج بابلیان را دید و کورش را برگزید.

در بخش دوم کورش از خودش سخن می گوید و از تبارش - عصر ایران؛ رضا شاه ملکی- نام گذاری هفتم آبان روز کورش بهترین مناسبت است تا درباره استوانه کورش بیشتر بدانیم.

به همین خاطر با دکتر شهرام جلیلیان گفت و گو کرده ام؛ استاد تمام تاریخ ایران باستان گروه و عضو گروه علمی دانشگاه شهید چمران اهواز ، مؤلف کتبی چون تاریخ سیاسی ساسانیان (برنده جایزه کتاب سال تاریخ جشنواره دهخدا)، بیستون ( برنده جایزه کتاب سال معماری) ، تاریخ جندی شاپور .

و نیز مترجم کتاب های تاریخ ایلام/ ماتیو استولپر و شهرستان های ایرانشهر/ تورج دریایی و.

است.

از ایشان مقالات متعدد پژوهشی نیزدر زمینه تاریخ ایران باستان به چاپ رسیده است.

متن گفت و گو از این قرار است: کدام ترجمه از استوانه کورش ترجمه بهتر و نزدیکتر به متن است؟ ترجمه دکتر ارفعی و یا دکتر شاهرخ رزمجو؟ می دانید که نخستین ترجمه در ایران را دکتر عبدالمجید ارفعی انجام داده و البته از روی متن اصلی استوانه.

ترجمه ای است دقیق و با ارزش.

اهمیت ترجمه دکتر رزمجو هم که در حدود سال 2010 صورت پذیرفته علاوه بر دقت و وفاداری به متن، در یافته های نویی است که به دست آمدند و در موزه بریتانیا خوانده شدند.