عوامل خطرآفرین برای نقدینگی

مهم ترین دلیلی که باعث شده در سال های اخیر با انبوهی از مشکلات اقتصادی مواجه شویم این است که در سال های پس از انقلاب نتوانستیم چارچوب قوی، محکم و مبتنی بر تجربیات موفق و دستاورد های علمی برای حکمرانی در نظام پولی و بانکی ایجاد کنیم.

در واقع نوع سازماندهی که در نظام پولی و بانکی ما به وجود آمده و ارتباطاتی که به لحاظ سیاسی و اجتماعی در طول این دهه ها شکل گرفته، خروجی آن رشد بالای نقدینگی است که ظاهرا کنترلی نیز بر آن نیست.

درست است که همه انتقاد می کنند که این رشد نقدینگی بالاست و تناسبی با رشد اقتصادی ندارد، اما به نظر می رسد در ساختاری که به وجود آورده ایم، پول آفرینی به صورت درون زا اتفاق می افتد و سیاست گذار پولی خیلی توان کنترل کردن این رشد را ندارد.

چرا؟ یکی از بحث ها کسری بودجه دولت است.

دولت به اتکای درآمد های نفتی که طی این سال ها داشته، تعهدات زیادی برای خود ایجاد کرده که نمی تواند از آن شانه خالی کند.

به عنوان مثال به موسسات مختلف کمک می کرده و باید این کمک ها را ادامه دهد.

تعداد کارمندان را بیشتر از آن چیزی که نظام اداری و بروکراسی نیاز داشته، به استخدام در آورده است و نمی تواند اخراج کند.

در رابطه با کالا های اساسی تعهداتی را پذیرفته که نمی تواند آن ها را نادیده بگیرد.