هفدهم ربیع الاول مبدأ تاریخ اخلاق و مهرورزی

هفدهم ربیع الاول، روز تبلور دوباره انسانیت و متجلی شدن خداوندی خالق کائنات در وحود نازنین انسانی است که آغاز آمدنش، پایان تمام نداشتن های تاریخ و ختم نبوت و طلوع دوباره اخلاق حسنه و کامل شدن ردای مکارم اخلاق و مهرورزی و تجلی گاه وحدت و طلوع فجر وجود صادق آل محمد(ع) است.

- به گزارش تازه از حسن خلق و نیک نامی ات می روم تا شاید رازی که قرن هاست زمبن و زمان از آمدنت در دل دارند را بیابم.

امروز شعاع عشق وسعت گرفته و دامن زمین هزاران هزار مرتبه، فوج گل های صلوات را از خورشیدی که نامت را هر لحظه هزاران بار در پرتو مهربانش می تاباند، پر و به سراسر کائنات هدیه می کند.

امروز قلب جهان آفرینش با هجای یک نام می تپد و به راستی ماه فرومانده از جمال محمد(ص) و هیچ سروی پس از شنیدن نامت توان ایستادن ندارد، آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی و هر آن کس که عطر گل محمدی به مشامش خورده است، چشم در چشم خورشید درخشان از شعاع نامت سر تعظیم فرود آورده و بر فراز قله های افتخار پیروی از مکتب سراسر عشقت، دل جلا می دهند و نامت را زمزمه و صلوات را هم خوانی می کنند.

به راستی چه سری در این نام چهار حرفی نهفته شده که خدا هم با خلق و شنیدنش لبخند به زمین و زمان و هر چه در آن است هدیه می کند، محمد، نامی سرشار از ستودگی و نجابت، نامی سرشار از ایمان و امانت داری و عشق و آرامش.