سه روز محاصره و حرف های رهایی بخش حاج علی فضلی

حاج علی فضلی فرمانده لشکری نبود که بی خیال باشد و نیرویش را توی محاصره ول کند.

- به گزارش ایسنا، سردار محمد هادی فرمانده گردان المهدی در خاطره ای از سردار حاج علی فضلی فرمانده وقت لشرکر 10 سید الشهدا(ع) روایت می کند: سه روز بود که در محاصره دشمن بودیم.

نه آب داشتیم و نه غذا.

هر لحظه به تعداد شهدا و مجروحان اضافه می شد.

دیگر امیدمان را از دست داده بودیم.

نزدیک ظهر، پشت بی سیم گفتند: قرار است گردان زهیر بزند به خط.

خبر خوبی بود.

معلوم بود که هنوز حاج علی فضلی و بچه های قرارگاه به فکرمان هستند.

به کهزادی گفتم که سریع برود به همه ی بچه ها بگوید.

رفت گفت.

بچه ها خوش حال شدند و منتظر گردان زهیر نشستند.

لحظه شماری می کردند.

مثل آدم هایی که توی گرفتاری و تنگنا منتظر کسی باشند که برسد و نجاتشان بدهد.

همه مان توی همین حال و هوا بودیم.

تازه می فهمیدم که انتظار یعنی چه.

خودمان را آماده می کردیم که اگر بچه های زهیر نزدیک شدند، ما هم از این طرف فشار بیاوریم و محاصره را بشکنیم، ولی گردان زهیر در همان مراحل اولیه ماند.

حاج علی خیلی فشار آورده بود که از محاصره نجاتمان بدهد.

بعدها خودش گفت: از چند تا گردان استفاده کردیم.

اومدند پای کار، اما نشد.

کار پیش نرفت.