وفات رسول الله، روایت یعقوبی

یارانش را بعد از پذیرش توحید، به کوشش در انجام کار درست، شرم، قدرشناسی و خوش اخلاقی مشروط می کرد و وقاحت و ناسپاسی و تندخویی را زشت می شمرد.

می گفت اگر ستم کردید، - یارانش را بعد از پذیرش توحید، به کوشش در انجام کار درست، شرم، قدرشناسی و خوش اخلاقی مشروط می کرد و وقاحت و ناسپاسی و تندخویی را زشت می شمرد.

می گفت اگر ستم کردید، یا ستمگری را در ستمش یاری دادید، یا حتی چشم به روی ستمِ ستمگری بستید، خودتان را مسلمان ندانید و در روز حساب منتظر شفاعت من نباشید.

به گزارش ایسنا، روزنامه اعتماد نوشت: ابن واضح یعقوبی در تاریخ خود می نویسد: و چون پیامبر وفات کرد مردم گفتند: ما گمان نمی کردیم که پیامبر خدا تا بر همه زمین دست نیابد خواهد مُرد.

و عمر بیرون آمد و گفت: به خدا قسم پیامبر نمرده است و نمی میرد اما چنان که موسی چهل شب ناپدید شد، ناپدید می شود و سپس بازمی گردد.

ابوبکر او را آرام کرد و گفت که خداوند خبر مرگ او را پیش از این به ما داده بود که فرمود انک میت و انهم میتون (اشاره به آیه 30 از سوره زمر: بدون شک تو خواهی مُرد و آنان (نیز) مردنی هستند).

پیامبر خدا در دل ها و دیده ها با مهابت و بزرگوار بود.

به زیبایی و پاکیزگی آراسته و خوش رو و گشاده رو و خوش اندام بود.