منصورپورمیرزایی: با نبود سیامند توکیو تلخ ترین مسابقه زندگی ام شد/ مسئولان هیچ گاه شرایط سخت معلولان را درک نمی کنند

ملی پوش پاراوزنه برداری ایران گفت: بارها در اردو و مسابقه سیامند رحمان در کنارم بود و نبودن او در توکیو عشق حضور در این رقابت را تبدیل به مسئولیت کرد و جای خالی اش واقعا احساس می شد.

- منصور پورمیرزایی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، در خصوص حضور در پارالمپیک توکیو به عنوان جایگزین سیامند رحمان و کسب مدال نقره اظهار کرد: المپیک و پارالمپیک بزرگترین رویداد ورزشی است و آرزوی هر ورزشکاری حضور در این رقابت و کسب مدال است تا مزد زحمات خود را بگیرد.

در هر صورت شرایط به گونه ای پیش رفت که با توجه به اینکه سیامند رحمان به رحمت خدا رفته بود، من جای او اعزام شوم.

با توجه به شرایط موجود در جهان تماشاچی حضور نداشت و این موضوع باعث شد از انرژی ، شادی و هیجان بی نصیب بمانیم.

او افزود: دوست داشتم با مدال طلا یاد و خاطره سیامند رحمان را زنده نگه می داشتم اما متاسفانه این اتفاق رخ نداد.

هدف اول من این بود که مدال طلا کسب کنم هم به خاطر سیامند؛ هم کشورم چون این مدال متعلق به ایران بود اما نشد.

چون سیامند نبود، دوست داشتم وقتی روی سکو می ایستم یاد و خاطره اش زنده شود و آن لباس را پوشیدم ولی خب مدال نقره را کسب کردم و خیلی ناراحت شدم.

در کل این پارالمپیک اصلا برای من رضایت بخش نبود چون یک عمر به دنبال این بودم که با عشق و روحیه بالا عازم این رقا�