خط قرمزهایی که تاریخ سینما را سانسور می کند

عباس بهارلو که معتقد است اگر سینمای صامت ایران در نطفه خفه نشده بود، بی شک زبان سینمای ما بیش از امروز گسترش یافته بود، می گوید در حوزه پژوهشِ سینما موضوع هایی هستند که در محدوده خط قرمز قرار دارند و نمی توان از آن ها نوشت، - وگرنه کار دچار ممیزی و سانسور می شود.

به گزارش ایسنا، در آستانه روز ملی سینما (21 شهریور) با یکی از پژوهشگران و مورخان مطرح سینمای ایران گپ و گفتی داشتیم درباره آنچه در تاریخ سینمای ما در بخش پژوهش، ایراد و اشکال دارد و یا به آن بی توجهی شده است.

عباس بهارلو که سال هاست در عرصه تحقیق و تالیف کتاب های سینمایی مشغل به کار است، در این گفت وگو تاکید دارد که برای به جا ماندن اطلاعاتی درست و دقیق از سینماگران و فیلم ها، باید تسلط کاملی از سوی پرسش کننده نسبت به موضوع وجود داشته باشد تا مثل الان اطلاعات ناقص و سردرگم کننده درباره برخی چهره های قدیمی سینما ثبت نشود.

مشروح این مصاحبه را در ادامه می خوانید: در تاریخ سینمای ایران چه بخش­ ها و موضوع­ هایی هستند که به آن ­ها آن ­طور که باید توجه نشده و مغفول مانده ­اند؟ من چند باری در مقدمه ی کتاب­ ها و گفت ­وگوهایم به تأکید گفته ­ام که سینمای ایران عرصه­ های کارنشده فراوانی دارد.