مواجهه با فوت علامه محمدرضا حکیمی از نگاهی دیگر

اغلب علاقه مندان، شاگردان و مؤثرین انقلاب می دانند در این سال ها چه محدودیت هایی که متوجه ترویج اندیشه و راه و عمل محمدرضا حکیمی آن مرد بزرگ نشده است؛ - به گزارش جماران؛ رحیم عبادی در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: سوگ استاد و حکیم فرزانه محمدرضا حکیمی اگرچه عظیم است اما به فراموشی سپردن اندیشه و آرا و توصیه های او در سال های اخیر سوگی بزرگ تر است.

مدت هاست اندیشمندان بزرگی که در زمان حیات خود در اندیشه ورزی یا در تولید سرمایه اجتماعی یا ایفای مسئولیت های ملی، نقش های راهبردی ایفا می کردند، با محدودیت ها یی مواجه شده و می شوند اما به محض اینکه دعوت حق را لبیک می گویند، رسانه های رسمی و مقامات در سطوح مختلف در تجلیل از اندیشه و آثار و برکات وجود آنان سخن ها می گویند، پیام های تأسف و تأثر می دهند و فقدان آنان را ضایعه ای غیرقابل جبران می دانند؛ غافل از اینکه برخی از همین افراد و اصحاب اندیشه و قلم در زمان حیات آن مرحوم موجب بیشترین محدودیت ها، بی عدالتی ها و.

و درنهایت انصاف بی مهری های مستمر نسبت به بسترسازی و برداشتن موانع و ایجاد مقتضیات برای تحقق اندیشه ها و برنامه های آنان بوده اند و آنگاه پس از مرگ آن بزرگ و کوتاه بودن دست آن فقید از دست رفته از این دنیا، مسئولان و مدیران، چه تجلیل ها، تحسین ها و تقدیرها که از وی نمی کنند