مطالبی که امام در نامه به حاج احمد آقا بر آن تاکید کردند

امام خمینی در سی ام مرداد سال 55 به فرزندشان، حاج احمد آقا خمینی نامه ای نوشتند.

- به شرح زیر است: "بسمه تعالی 24 شعبان 96 احمد عزیزم دو مکتوب از شما با هم واصل؛ یکی تاریخ 9 شعبان و دیگری بی تاریخ بود.

سلامت و توفیق شما را از خداوند تعالی خواستارم.

تلگراف تسلیت هم مستقیماً به من دادند، موجب بسی ناراحتی شد[1].

من هم به شما تسلیت می دهم.

خداوند ایشان را رحمت کند.

نمی دانم منبر شخص مذکور مشتمل بر چه مطالبی بوده که موجب ناراحتی آقایان شده است؛[2] در هر صورت این امور می گذرد.

کاغذ جوف را که خط عموی مرحوم است به آقای آقا منصور[3]بدهید.

از سلامت خودتان بیشتر مطّلعم کنید.

محلی که عمو دفن شدند علی بن جعفر[4]است یا جای دیگر؟ نمی دانم خانم چه وقت خیال مراجعت دارند؛ آیا با حسین می آیند یا نه؟ داداش حالش خوب است و غالباً ناهار و شام با هم هستیم.

از خداوند تعالی خوشی و سلامت همه را خواهانم.

والسلام علیکم.

پدرت حضور حضرت آقا[5] سلام برسانید و از سلامت ایشان مطلعم کنید.

آقای سید احمد خمینی در باره پاورقی های این نامه چنین مرقوم داشته اند: 1- مقصود تلگراف تسلیت فوت حضرت آقای حاج سید نورالدین هندی، برادر امام است.

من تلگراف را برای برادرم[آقا مصطفی] ارسال کردم تا ایشان بتدریج خبر را به امام بگویند اما کارکنان دفتر امام خمینی در نجف مستقیماً آن را به ایشان