هیولاهای زشت بتنی برای ذائقه های خاص

بروتالیسم که به آن معماری وحشی یا زبره کاری هم گفته می شود، یکی از سبک های معماری مدرن است که سعی دارد ساختمان ها را با استفاده از بتن و بدون هیچ گونه روکشی، - به اصطلاح لخت و عریان، نمایان کند.

این سبک از معماری در دهه 50 میلادی ابداع شد و تا اواسط دهه 1970 به اوج محبوبیت خود رسید اما پس از آن به خشن بودن، زمختی و بدسلیقگی متهم شد و محبوبیتش کاهش یافت.

به گزارش ایسنا، روزنامه خراسان نوشت: گفته می شود گرایش های عمومی به یک هنر و روند خاص، حالت چرخشی دارند؛ به این معنا که گرایش های قدیمی بعد از مدتی دوباره باب می شوند.

این اصل در زمینه های مختلفی همچون مد، موسیقی و هنر صادق است.

اما در هنر معماری هیچ سبکی بهتر از معماری وحشی یا بروتالیسم نشان دهنده این اصل نیست.

بروتالیسم که به آن معماری وحشی یا زبره کاری هم گفته می شود، یکی از سبک های معماری مدرن است که سعی دارد ساختمان ها را با استفاده از بتن و بدون هیچ گونه روکشی، به اصطلاح لخت و عریان، نمایان کند.

این سبک از معماری در دهه 50 میلادی ابداع شد و تا اواسط دهه 1970 به اوج محبوبیت خود رسید اما پس از آن به خشن بودن، زمختی و بدسلیقگی متهم شد و محبوبیتش کاهش یافت.

این دیدگاه اکنون یک بار دیگر دچار تحول شده و گرایش دوباره به این سبک از معماری در حال شکل گیری است.