چرا همدیگر را قبول نداریم؟

استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی گفت: مادامی که ایرانی ها برای یک دیگر جا باز نکنند، با فکر های گوناگون، طبیعی برخورد نکنند و اِلیت نسازند، - به گزارش تابناک، محمود سریع القلم استاد برجسته علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی نوشت: در سیستمِ حکمرانی، چینی ها جز استبداد، اقتدارگرایی و دیکتاتوری تجربه دیگری ندارند.

اما چند سرمایه اجتماعی باعث شده که حداقل در رشد و توسعه اقتصادی، دستاورد های منحصر به فردی را کسب کنند: فرهنگِ همکاری، هماهنگی و حمایت از یکدیگر که 2600 سال پیش توسط کنفوسیوس، عموم مردم از کشاورز، کارآفرین، متخصص تا مجری را بهم متصل و قفل کرد؛ اقتدار گرایی چینی بر خلافِ اقتدارگرایی خاورمیانه ای، تابعِ تشکیلات، هرم و طبقاتِ مرتبط با شاه بود.

این سنت در دوران حکومت کمونیستی نیز ادامه پیدا کرد.

شاهِ چینی نه تنها با طیف وسیعی از نخبگان و سیاست مداران مشورت می کرد بلکه بدونِ دستیابی به اجماع، سیاستی را پیش نمی برد.

این روش حکمرانی و تصمیم گیری یک اثر مهم داشت و افراد را نسبت به ثقلِ حکومت، علاقمند، وفادار و تعلق پذیرمی کرد.

در مقامِ مقایسه، دراقتدارگرایی صدام یا ناصرالدین شاه، نه وزیر امنیت داشت نه وکیل و نه مشاور.