«نیروی سوم» خلیل ملکی، «نیروی چهارم» زیدآبادی

خلیل ملکی به نیروی سوم خود دل بسته بود اما تنها «آموزگار بزرگ» لقب گرفت.

تا اینجا همان «دلیری و استواری اخلاقی» مایه های مشترک زید و ملکی است تا در آینده چه در انتظار نیروی چهارم باشد.

- خلیل ملکی به نیروی سوم خود دل بسته بود اما تنها آموزگار بزرگ لقب گرفت.

تا اینجا همان دلیری و استواری اخلاقی مایه های مشترک زید و ملکی است تا در آینده چه در انتظار نیروی چهارم باشد.

به گزارش ایسنا، مهرداد خدیر در عصر ایران نوشت: نیروهای سیاسی در ایران به سه جریان عمده تقسیم می شوند: اصولگرایان، اصلاح طلبان و براندازان.

خیل عظیمی از کنشگران سیاسی و اجتماعی اما در حصار تنگ و ناموزون آنها نمی گنجند و از سِتَروَنی فکری و قدرت خواهی آنان حتی بسیاری از هواداران خودشان نیز به ستوه آمده اند.

درست به همین دلیل، جریان چهارمی، باید! دکتر احمد زیدآبادی - نویسنده، فعال سیاسی و تحلیلگر - با این عبارات درباره ضرورت ایجاد یک جریان چهارم ورای سه جریان سیاسی اصولگرا، اصلاح طلب و برانداز نوشته و به تازگی 10 شاخص و معیار فکر و عملِ نیروی چهارم مورد نظر را هم برشمرده است.

شاخص هایی از این دست: متقاعدکردن حکومت به تغییر روش به جای تصرف دولت و شراکت، کنش بر اساس شرایط عینی به جای گزاره های ایدئولوژیک، مراقبت از اصل مملکت در جریان تعارض، مورد - محوری به جای رد یا قب�