مریم میرزاخانی؛ استعدادی که تلف نشد

بخشی از متولدان هر سال از استعداد قابل توجهی برخوردارند که اگر مورد توجه و رسیدگی قرار گیرند کم از میرزاخانی نیستند.

او تلف نشد.

استعدادهای دیگر تلف می شوند.

- .

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- امروز چهارمین سالگرد درگذشت مریم میرزاخانی است؛ ریاضی دان نابغه ایرانی که در جوانی به بالاترین افتخارات ریاضیات در جهان دست یافت و از ایران مهاجرت کرد تا با دنیای علم ارتباط بهتر و نزدیک تری داشته باشد و در پی ابتلا به سرطان هم کوچ دیگری داشت و این دومی ابدی و غم بار است.

4 سال پیش و در پی شوک خبر درگذشت ریاضی دان جوان ایرانی برخی این پرسش را به میان آوردند که چرا باید چنین استعدادی به خارج از ایران مهاجرت می کرد و چرا زمینه کار و فعالیت علمی او در داخل فراهم نبود یا حالا که رفته و درگذشته مویه و مرثیه چه فایده و این که ما ایرانیان عادت داریم افراد را نفی و طرد می کنیم و مرده پرست ایم و تنها هنگامی به ارزش شخص پی می بریم که کار از کار گذشته و همان ضرب المثل مشهور: نوشدارو بعد از مرگ سهراب.

رییس پیشین اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران هم نوشت: او رفت اما این زخم کهنه دوباره سر باز کرد که چرا با او و هزاران نخبه نظیر او مهربان نبوده ایم؟ مریم می توانست در کشور خودش زندگی کند.