اسقاطی ها دیگر به گورستان نمی روند

دل و روده را با خنده می گوید و نام این مرحله را «دمونتاژ» می خواند.

هر جای این صحرا را که نگاه کنی با اعضا و جوارح خودروهای از دنیا رفته، روبه رو می شوی؛ - دل و روده را با خنده می گوید و نام این مرحله را دمونتاژ می خواند.

هر جای این صحرا را که نگاه کنی با اعضا و جوارح خودروهای از دنیا رفته، روبه رو می شوی؛ درهای جدا شده ولی ایستاده در کنار هم، صندلی ها تلنبارشده روی هم، موکت های خاک خورده و هر چیزی که روزگاری در دل این دستگاه فلزی مشغول زندگی بوده است.

به گزارش ایسنا، روزنامه همشهری نوشت: شب اول خواب دیدم در کابل بمب و انفجار شده و من هم گرفتار شدم.

احمد 21 ساله که همین 3-2 هفته پیش از کابل به حاشیه تهران رسیده، خاطره اش را نیمه تمام رها می کند، ماسک سیاه شده و خیس عرق اش را پایین می آورد، سری به سمت خودروهای اسقاطی می چرخاند و با بغضی پنهان ادامه می دهد: بیدار که شدم دور تا دور رختخوابم، همین ماشین های لِه و لورده بود.

انگار بمب بزرگی منفجر شده باشد.

بعد از آن خواب، اینجا مرا یاد انفجارهای کابل جان می اندازد.

جایی که این کارگر افغانستانی را یاد خیابان های وطن در لحظات پس از بمب و ویرانی می اندازد، یکی از ده ها مراکز اسقاط خودرو در شهرک صنعتی شمس آباد و در 70 کیلومتری پایتخت ایران است.