ما را چه شده است؟

اگر در جامعه ای اخلاق سقوط کند، پلیس که هیچ، بزرگ ترین ارتش ها نیز نمی توانند موج جرائم و انحرافات را مهار کنند.

اما شناخت این چرایی، بدون دخالت دادن فرضیات و حدس و گمان های شخصی، - نیازمند پژوهشی گسترده در حوزه جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی است.

به گزارش ایسنا، در یادداشتی در روزنامه اطلاعات به قلم علیرضا خانی آمده است: حدود سی سال پیش در اوایل دهه 70 فرمانده نیروی انتظامی یزد گفته بود اگر نبودند افراد غیر بومی و برخی مهاجران، ما می توانستیم نیروی انتظامی را در یزد به کلی تعطیل کنیم و برویم شغل دیگری بیابیم.

تا همان سال ها و بلکه سال هایی بعد در یکی از خیابان های مرکز شهر، دکان میوه فروشی دو نبشی، در حاشیه میدان بود که با این که فقط صاحبش آنجا را می گرداند و کارگر نداشت اما شبانه روزی باز بود.

پیرمرد بعد از اذان مغرب پارچه ای روی میوه ها می کشید و یک چراغ را روشن می گذاشت و در حالی که در دکان چهارطاق باز بود، به مسجد می رفت و بعد به خانه.

مردم می آمدند میوه را برمی داشتند روی ترازوی دکان وزن می کردند و می رفتند و فردا، پول را به پیرمرد می دادند.

آن موقع، دوربین مداربسته اصلاً معنایی نداشت.

دوستی می گفت: با یک تریلی 18 چرخ روباز پر از بار از بندرعباس عازم تهران بودم، که به دلایلی به یزد رفتم و منزل یکی از دوستان رسیدم.