همان امام رضایی که داشتم، دارم/ یادداشت حامد عسکری به مناسبت ولادت امام رضا

ما گم شده ایم آقای امام رضا.

ما همه گم شده ایم وسط قسط و قرض و بتون و کرونا.

ما دلمان لک زده بیاییم گونه هایمان را بگذاریم روی گردالی های ضریح شما و یک دل سیر اشک بریزیم.

- به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، حامد عسکری، شاعر و نویسنده، طی یادداشتی در تا پدر و مادرم پیدایم کردند.

راستش آقای امام رضا من هم یک بار توی حرم تان پسرم را کاری کردم که حس کند گم شده است و بعد نشستم به آنالیزش.

راستش آقای امام رضا من یادش داده بودم هر وقت توی حرم حس کرد گم شده یا من و مادرش را ندید، اول رو کند به گنبد شما و بگوید کمکش کنید و بعد  برود پیش لباس سورمه ای های کلاه بشقابی و بگوید شما نوکر امام رضایید، لطفا به من کمک کنید.

من آن روز غروب همین نقشه ام را عملی کردم.

پسرم رو کرد به گنبد و بعد هم رفت پیش یک نفر از آن لباس سورمه ای کلاه بشقابی هدایتش کرد به یک اتاق.

به جای کلوچه کشمشی به او آبمیوه دادند و مراقبش بودند.

ما گم شده ایم آقای امام رضا.

ما همه گم شده ایم وسط قسط و قرض و بتون و کرونا.

ما دلمان لک زده بیاییم گونه هایمان را بگذاریم روی گردالی های ضریح شما و یک دل سیر اشک بریزیم.

ما را دوباره صدا کنید مشهد برایمان بریز و بپاش کنید.

خدابیامرزد، سیدجلال همیشه می گفت مشهد که می روید هرچه خرج کنید اسراف ندارد.