زمان در کوه سریع تر از روی دریا می گذرد!

پژوهش ها نشان می دهند که گذر زمان همیشه به یک شکل نیست و می تواند در مکان های مختلف، متفاوت باشد.

- به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، در فوریه سال 1919، فرانک دایسون (Frank Dyson)، پژوهشگر رصدخانه سلطنتی گرینویچ (ROG) و آرتور ادینگتون (Arthur Eddington)، پژوهشگر دانشگاه کمبریج (Camidge University)، دو گروه از ستاره شناسان را تشکیل دادند تا به اکتشاف و عکسبرداری از یک خورشیدگرفتگی بپردازند که قرار بود در ماه مه آن سال رخ دهد.

یک گروه در سوبرا در برزیل و گروه دیگر در جزیره کوچک پرنسیپ (Principe) در سواحل غربی آفریقا مستقر شدند.

این اکتشافات، برای بررسی نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین بود.

این نظریه که در سال 1915 پس از سال ها آزمون و خطا منتشر شد، اختلافات بحث برانگیزی را در میان جامعه علمی آن زمان پدید آورد.

یکی از پیش بینی های نسبیت عام این بود که به نظر می رسد نوری که از کنار جرمی مانند خورشید می گذرد، منحرف خواهد شد.

نظریه اینشتین این موضوع را مطرح می کند که اجرام نجومی به خاطر اندازه خود، انحرافی را در فضا-زمان ایجاد می کنند به طوری که حتی امواج نور نیز منحرف می شوند.

تاریکی کسوف، فرصتی را برای ستاره شناسان فراهم کرد تا به مشاهده ستارگانی بپردازند که از منظر زمین به خورشید نزدیک می شوند زیرا در غیر این صورت، با درخشش ستارگان، به طور کامل پاک می شوند.