«دزدیدن شعر و شاعر با هم... ؟!»

محمدجعفر محمدزاده در نوشتاری به نظامی گنجوی پرداخته و می گوید: برگردانِ دیوان و کتیبه های جعلی نوشته شده از این شاعر بلندآوازه در زادگاهش فراوان است.

- به گزارش ایسنا، این نویسنده و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی و مدیر رادیو ایران در این یادداشت با عنوان دزدیدن شعر و شاعر با هم.

؟! نوشته است: دوست محترمی تعریف می کرد که چندی پیش در سفری فرهنگی و گروهی به مناطق قفقاز به ویژه شهر گنجه متوجه شده است که از نظامی گنجوی بزرگی که در تاریخ ادبیات ایران و جهان شناخته شده است در زادگاهش جز اسمی و مقبره ای نمانده است؛ اما ترجمه/برگردانِ دیوان و کتیبه های جعلی نوشته شده از این شاعر بلندآوازه فراوان است.

همین بهانه ای شد برای نوشتن این یادداشت کوتاه.

نظامی گنجوی(سده ششم) از بزرگ ترین شاعران پارسی گوی جهان است.

او خداوندگار حماسه های عاشقانه فارسی است و بیشترین تاثیر را در صورت و معنی از حکیم توس، فردوسی بزرگ، پذیرفته است.

نظامی، زاده گنجه و سپرده شده در خاکِ همان جاست.

از مادری کُرد و پدری ارّانی زاده شده است که هر دو از اقوام اصیل ایرانی اند؛ آن گونه که او در مثنوی لیلی و مجنون خود را پارسی زاد می داند: دهقان فصیح پارسی زاد از حال عرب چنین کند یاد منطقه ارّان و قفقاز جنوبی تا روزگار فتحعلی شاه قاجار جزو سرزمین های پهناور ایران محسوب می ش�