بزرگ مردی به نام باطنی

نام و یاد دکتر باطنی، خدمات او به علم و فرهنگ این سرزمین، منش و اخلاق والای او، بلندی طبع، کرامت نفس، کراهت و دوری او از پلیدی ها در یادها و خاطره ها باقی خواهد ماند.

- عصر ایران؛ عبدالنبی قیم*- اولین باری که در دوره دانشجویی نام دکتر باطنی را شنیدم، هیچگاه فکر نمی کردم، روزی برسد که الطاف و محبت او شامل حال من شود و این چنین مورد مهر و عنایت ایشان قرار گیرم، هیچگاه فکر نمی کردم، درگذشت او این چنین غم جانکاهی بر من وارد کند که حتی قادر نباشم در رثای او و در فقدان این قامت بزرگ علمی چند سطری بنویسم.

محمد رضا باطنی- زبانشناس (1313-1400) شان و منزلت علمی استاد را زمانی متوجه شدم که در سال 1356 به دنبال کتابی درباره زبان و کارکرد آن و نقش آن در تکوین فرهنگ جوامع انسانی بودم.

همان هنگام یکی از دوستان، کتاب زبان و تفکر تألیف دکتر باطنی را به عنوان بهترین و معتبرترین کتاب به من معرفی کرد.

چهارده سال بعد در حالی که بیش از دو سال از تألیف فرهنگ عربی_ فارسی می گذشت، و تا حرف ز پیش رفته بودم، نمونه ای از کار را به انتشارات فرهنگ معاصر عرضه کردم.

اظهار نظر درباره فرهنگ نویسی من به دکتر باطنی سپرده شد.

ایشان نیز بی آنکه من را بشناسد و بی آنکه اسم من را شنیده باشد، کار بنده را تأیید کرد، و به انتشارات فرهنگ معاصر توصیه کرد، کتاب را چاب کنند.