پیاده ها و سواره ها در شطرنج انتخابات/ ظریف و عارف چرا نیامدند، نظرسنجی ها چه می گوید؟

به اعتبار قرابت فراوان جهانگیری و لاریجانی ذیل پرچم روحانی، یک پرسش مهم این است که کدام یک از اینها به نفع دیگری کنار می رود؟ ناظران سیاسی از میانه دهه هفتاد، - به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، محمد ایمانی سرمقاله امروز روزنامه کیهان را این گونه نوشته است: 1- با پایان ثبت نام نامزد ها، فضای انتخابات شفاف تر شد.

جدا از تخلف در برخی ثبت نام ها، تنوع نامزد های سرشناس، در جای خود مغتنم است و می تواند به رونق انتخابات کمک کند.

هر چند که به تجربه ثابت شده شماری از نامزد ها به نفع هم کنار می روند.

بنابراین مسئله اصلی، نه تنوع نامزد ها، بلکه رویکرد آنها به دوگانه تداوم یا تغییر ریل دولت است.

طبعا بازی با شمار معتنابهی نامزدنما ، نمی تواند ائتلاف حاکم بر دولت را از مسئولیت پاسخگویی معاف کند.

آنها احتمالا توجیه و فرافکنی خواهند کرد و دوباره وعده خواهند داد؛ اما کارنامه این ائتلاف، خار چشم و استخوان در گلوی مردم است.

2- در صورت بندی کلان نامزد ها، با دو رویکرد رو به رو هستیم.

کسانی که باور دارند ما ملت ایران می توانیم عزتمندانه و با همت و مجاهدت و تدبیر، روی پای خود بایستیم ، و آنها که باور و همت و مجاهدتش را ندارند و بنابراین به قیم بیگانه تن می دهند و بخش عمده ای از گرفتاری های دهه گذشته، متوجه کارکرد آنهاست.