زندگی به سبک کپرنشینی

کپرنشینی، ناشی از شرایط خاص اقلیمی و آب وهوایی مناطقی از جنوب و جنوب شرق کشور است.

کپر ها خنک تر از ساختمان ها و چادر ها هستند و خانه های کپری تحمل گرمای شدید این مناطق را آسان تر می کنند.

- در برخی مناطق کشور که مردم زیر سقف کپر زندگی می کنند، مدرسه هم درون کپر ها تشکیل می شود.

کپر نماد سنتی منطقه است نه سمبل محرومیت کپر نماد سنت و تاریخ آنهاست و با فرهنگ مردم برخی مناطق ایران عجین شده و امکان حذف آن از چرخه زندگی شاید ممکن نباشد.

کپر به آلونک ها و سایبان هایی گفته می شود که در مناطق گرمسیری جنوب با شاخه و برگ درخت نخل ساخته می شود و روی آن را با حصیر می پوشانند.

کپرنشینی یک سبک زندگی است که ریشه در فرهنگ مردم برخی از مناطق کشورمان دارد.

شرایط آب و هوایی نیز تأثیر بسزایی در شکل گیری این فرهنگ دارد.

کپر بخشی از میراث معنوی جنوب کرمان و به نوعی جزیی از سنت، فرهنگ و روش زندگی مردم است، به گونه ای که بسیاری از مردم محروم یا متمکن جنوب استان کرمان همچنان علاقه مند به زندگی در کپر های قدیمی خود هستند و در کنار خانه های نوساز خود اقدام به احداث چندین کپر برای گذران فصل گرما کرده اند.