تفاوت دعا با نیایش و ذکر چیست؟/پنج وجه دین ورزی

مدیر گروه دین انجمن انسان شناسی ایران گفت:در جامعه شناسی دین، دین ورزی را به پنج وجه تقسیم می کنیم که عبارتست از باورهای دینی، مناسک دینی، دانش دینی، - ، سیدمحمود نجاتی حسینی، دین پژوه و مدیر گروه دین انجمن انسان شناسی ایران، در نشست فلسفه اجتماعی دعا ، از سلسله نشست های آتش آه که به صورت مجازی شد، سخنرانی کرد.

وی بیان کرد: دعا مانند انرژی ای است که در مویرگ های امر دینی جریان دارد.

در جامعه شناسی دین، یک الگویی از امر دینی اجتماعی و فرهنگی داریم؛ یعنی دین ورزی را به پنج وجه تقسیم می کنیم که عبارت از باورهای دینی، مناسک دینی، دانش دینی، اخلاق دینی و تجربه زیسته دینی است؛ یعنی مواجهه شخصی که دینداران بر طبق سنت های دینی خود با امر مقدس و خداوند دارند.

تجربه زیسته دینی اصطلاح پُرفرکانسی در فلسفه دین جدید هم هست و نسبت وثیقی با بحث بنده دارد؛ چون دعا یک تجربه زیسته دینی است که همه کسانی که در زیست جهان دینی زندگی می کنند و پیرو ادیان ابراهیمی هستند، این تجربه را داشته اند که هر بار که احساس خلأ معنوی کنند و تصور کنند یک فضای تهی گاهی در زندگی آنها اتفاق افتاده که آنها را از معنویت و اخلاق دور کرده، به سمت دعا می روند.

حتی اگر از نظر مادی نیز خلایی داشته باشند به دعا متمایل می شوند.