منصور اوجی؛ صدایی متفاوت

منصور اوجی را می توانیم مهم ترین شاعر نوگرای شهر شیراز پس از نیما بدانیم، هم یکی از شاعران شاخص در جریان نسل دوم شعر نیمایی و هم مهم ترین شاعر نیمایی در نوع شعر لحظه ای و کوتاه.

- کامیار عابدی می گوید: منصور اوجی را می توانیم مهم ترین شاعر نوگرای شهر شیراز پس از نیما بدانیم، هم یکی از شاعران شاخص در جریان نسل دوم شعر نیمایی و هم مهم ترین شاعر نیمایی در نوع شعر لحظه ای و کوتاه.

منصور اوجی صدایی متفاوت و مانا در شعر نیمایی بود.

  این پژوهشگر و منتقد ادبی در یادداشتی که در پی در گذشت منصور اوجی، در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: منصور اوجی (متولد 1316) که در شامگاه نوزدهم اردی بهشت 1400 ما را تنها گذاشت، شاعری نیمایی بود که گاه به شعر سنتی، به ویژه رباعی سرایی هم پرداخت و در مواردی از فضای ملتهب زیست اجتماعی ایران در عصر خود هم تاثیر پذیرفت.

اما به نظر می رسد شعرهای نو او در حد فاصل نگاه حافظانه و اندیشه خیامی به وضوح و تمایز بیش تری می رسید.

البته او همشهری حافظ بود.

اما قدری بیش تر از حافظ به خیام گرایش داشت.

اوجی در جست وجوی راه شعری خود از شیراز به نیشابور رفت و از نیشابور به یوش.

او در دهه های 1370 و اوایل دهه 1380 گاه به شعر سپید هم نزدیک شد.