نوای دل نشین «هودی» آرام بخش کودکان ترکمن

مریم منصوری، کارشناس ثبت میراث ناملموس میراث فرهنگی گلستان - بخشی از داشته های فرهنگی در حوزه میراث ناملموس، گروه سنت ها و نمودهای شفاهی هستند که در قالب ادبیات شفاهی، گویش ها، سنت نوشتاری و فهلویات ظاهر می شوند و به شکل شفاهی و سینه به سینه به ما به ارث می رسند.

راویان این نوع ادبیات، افراد سالخورده جوامع محلی همچون مادربزرگ ها هستند که لالایی هایی را که مادرانشان در گوش آن ها زمزمه کردند، به نسل های بعدی انتقال می دهند.

هودی یک اثر ادبی و در زمره ادبیات شفاهی قوم ترکمن به شمار می رود که در زبان ترکمنی به لالایی گفته می شود.

لالایی در میان اقوام ترکمن جزو فرهنگ، سنت و آداب آنها بوده و از جایگاه خاصی در بین مردم برخوردار است.

هودی که به عنوان میراث ناملموس کشور به ثبت رسیده است، یک واژه مرکب است و از دو ماده هو و دی مشق شده است.

هو به معنای خدا و دی فعل امر از مصدر گفتن، به معنی بگو است.

هودی به نوعی وصف سجایای اخلاقی برای کودکان و به شکل پند و اندرز در قالب چهاربندی یا دوبیتی سروده شده و بسیار دل نشین است.

اشعار این لالایی ها که از زمان های قدیم توسط زنان خوانده شده و به نسل کنونی رسیده، بیانگر تمامی آرزوهای مادر برای فرزند خود است.