سعدی؛ سمبل هویت بومی یک ملت

شیخ اجل سعدی نمایانگر هویت بومی یک ملت است، ملتی که در دالان زمان، نشانه های زبان پارسی را حفظ کرده و بر غنای آن افزوده است.

- به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، پرسه در دنیای سعدی و شاعرانگی تمام و کمال او، حضور در دنیای بی مانند اشعار و حکمت ها است.

سعدی تنها شاعر سده هفتم هجری قمری نیست، بلکه گنجینه ای از عبارتها، واژگان، اصطلاحات، پندها، حکمتها و اشعار پارسی که در یک کلام دایرهالمعارفی غنی از فرهنگ ادبیات پارسی با پیشینه قرن های متمادی است.

ادبیاتی که در جهان، با نام سعدی شناخته می شود.

کتاب های شاخص بوستان و گلستان و مجموعه اشعارش نشان از این دارد که او سمبل ادبیات و زبان غنی پارسی است و غنای زبان سعدی نه فقط در سجع، قافیه و عروض نهفته است بلکه محتوای اشعار، حکمتها و گفتارش، آمیخته با فرهنگ مردم زمانه خود همچنین موثر برای مردم آینده بوده که همچون گنجینه ای، سینه به سینه به عصر حاضر و مردم امروز رسیده است.

شیخ اجل سعدی نمایانگر هویت بومی یک ملت است، ملتی که در دالان زمان، نشانه های زبان پارسی را حفظ کرده و بر غنای آن افزوده است.

پس می توان سعدی را هویت زبان و فرهنگ پارسی دانست که از زمان دیرین، انسانهای بسیاری را درس آموخته و شوق بخشیده است.