همنوازی گروه دستان با شهرام ناظری / تک نوازی ویولنسل استفان تترالت / چارپاره نوازی کیهان کلهر و گروه رامبراند / «یک روزی میای» سیروان خسروی

یازدهمین روز بهار هزار و چهارصد پیش روست و ایام شعبانیه نیز سپری می شود.

جوانان فراوانی قرار بوده نوبهار زندگی مشترک شان را آغاز کنند اما شرایط باعث شده مدتی این مثنوی به تاخیر افتد.

- امروز اندکی بیش از پیش، آنهایی که دوست داریم به ویژه والدین مان را یاد می کنیم و این تکیه گاه محکم زندگی مان را قدردان هستیم؛ تکیه گاه هایی که تا ابد در کنارمان نیست و چه افسوس می خورند آنهایی که امروز به جای بوسیدن روی پدر، سنگ قبرش را می شویند و برایش خیرات می دهند.

مادران این روزها نگران ترین ها هستند و حال و روز فرزندان شان را در این روزهای پرخطر می جویند، حال آنکه خود در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

چشم های نگران شان را با همراهی دورادور اما مستمر با آرامش همراه کنیم تا در کنار پدران مان باشد که این روزها شاید شرایط ساده ای نیز پشت سر نگذارند و باید دست بوس شان بود.

هر پینه ای دستان پدر بسته، مجاهدتی بس بزرگ است برای آنکه ذره ای از لطافت دستان فرزندانش کاسته نشود؛ هر نگاه حسرت بار پدر به آنچه می خواسته و نخریده، تلاشی است برای آنکه چشمان فرزندان در برابر دستیابی به خواسته هایش برق بیشتری زند؛ هر میزان خمیدگی کمر پدر، محصول کوشش اوست تا فرزندانش سرفرازتر از قبل باشند؛ هر ساقه موی سپید پدر، نشانه ای از خیال ناآرامِ او در سال های متمادی بوده�