جلوه شمس و مولانا در دو شاعر بزرگ ایلامی/ یک روح در بدن های شاکه و خان منصور

در این گزارش به معرفی دو شاعر بزرگ ایلامی(شاکه و خان منصور) که صاحب سبک شعری خاص هستند و شعرهایی یگانه سروده اند، پرداخته ایم.

- به گزارش خبرگزاری فارس از ایلام، شاکه و خان منصور دو شاعر فرزانه و فرهیخته از مناطق کلهرنشین هستند که سده هاست صدای شعرهایشان از کوه های مانشت و بانکول به گوش می رسد و آوای دل انگیز کلامشان، روح مردمان کرد، به ویژه کلهرنشین را آرامش می بخشد.

خان منصور در حدود سال 1105 (ه.

ق) در منطقه جوزر ایوان به دنیا آمد، نژاد او از ایل کلهر بوده و خان منطقه ایوان و مناطق همجوار(کلهر-ماهیدشت و تیلاور) در زمان حکومت نادر شاه افشار بوده است.

  در خصوص زمان تولد شاکه  به وفور از حدس و گمان استفاده می شود اما اکثر صاحب نظران می گویند که محل تولد شاکه روستای پاقلعه در دهستان بولی است و حدود 10 تا 15 سال از خان منصور کوچکتر است؛ با این اوصاف وی ممکن است متولد سال های 1115 تا 1120(ه.

ق) باشد.

تلاش برای احیای ادبیات کردی علیرضا خانی شاعر و نویسنده ایلامی که در زمینه اشعار این دو شاعر تحقیق و پژوهش های متعددی انجام داده و توانسته کتاب(شنه ی وای شه مال) یعنی نسیم باد شمال که جزو جدیدترین اثر پژوهشی در رابطه با اشعار شاکه و خان منصور است را به کمک همسرش چاپ برساند، گفت: وظیفه ی ما به عنوان کسانی که در وادی ادبیات قدم گذاشته و طی طریق می کن