ریشه های خاک، لاله های دشت

دوم فروردین تا همیشه معطر از خون شهدای فتح المبین و غرور بیرون راندن دشمن از خاک وطن است.

ایستادگی حسین خرازی و قاسم سلیمانی، نبوغ و صلابت احمد متوسلیان و محسن وزوایی و مانور حیرت انگیز مهدی باکری و احمد کاظمی و آزادسازی 2400کیلومتر از خاک ایران، - نام و یاد این عملیات را تا ابد بر جریده این سرزمین ثبت و حک کرده است.

پایگاه خبری جماران: در تاریخ جنگ ایران و عراق، فتح المبین عملیات محبوب من است.

یک فتح روشن و عظیم متعلق به دوران اوج ملی بودن جنگ که هنوز پای دشمن در خاک وطن بود؛ در منطقه عمومی شوش و دزفول و رودخانه کرخه که قدمت و اتصال آن به خاک این سرزمین به هزاره های دور می رسد و شاید بشود گفت هسته مرکزی ایران کهن بوده است.

این عملیات که پس از ثامن الائمه (شکست حصر آبادان) و طریق القدس (آزادسازی بستان) انجام شد، زنجیره پیروزی های ایران را تکمیل کرد و همه چیز مهیای آزادسازی خرمشهر در عملیات بیت المقدس شد.

از 4 محور اصلیِ عملیات که فلش های حمله ایران برای تصرف سرزمین و انهدام دشمن بوده، در سه محور رخ دادهای نظامی شگفت انگیزی در این عملیات حادث شد و شاید همین نوعِ جنگ بود که این عملیاتِ لو رفته را که در انجام و آغاز آن تردید جدی وجود داشت، به یک پیروزی دوران ساز بدل می کند.