ابوسعید ابوالخیر کیست؟/چرا وی درس را رها کرد؟/در دیدار بوعلی و ابوسعید چه گذشت؟

ابوسعید ابوالخیر شاعر و عارف نامی ایران در قرن چهارم و پنجم هجری است.

از وی اشعاری عرفانی بر جای مانده است و احوالات او در کتابی به نام اسرار التوحید جمع آوری شده است.

- در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است.

باشد که مفید فایده افتد.

ابوسعید فضل الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم میهنی (ابوسعید فضل الله بن ابوالخیر احمد) مشهور به شیخ ابوسعید ابوالخیر (357 - 440 قمری) عارف و شاعر نامدار ایرانی تبار قرن چهارم و پنجم است.

ابوسعید ابوالخیر در میان عارفان، مقامی بسیار برجسته و ویژه ای دارد و نام او با عرفان و شعر آمیختگی عمیقی یافته است.

چندان که در بخش مهمی از شعر پارسی چهره او در کنار مولوی و خیام قرار می گیرد، بی آنکه خود شعر چندانی سروده باشد.

در تاریخ اندیشه های عرفانی اش در بالاترین سطح اندیشمندان این گُسترهٔ پهناور در کنار حلاج، بایزید بسطامی و ابوالحسن خرقانی به شمار می رود.

همان کسانی که سهروردی آن ها را ادامه دهندگان فلسفه باستان و ادامه حکمت خسروانی می خواند.