پراودا حقیقتی وارونه

قادر باستانی- پژوهشگر ارتباطات و رسانه در روزنامه شرق نوشت: 29 سال پیش در چنین روزی، در زمستان سال 1992، انتشار روزنامه پراودا متوقف شد.

این روزنامه در زمان رهبر اول شوروی، رسانه ای مردمی و محبوب بود، اما در دوره رهبر دوم، به وسیله ای مخوف تبدیل شد برای تحریف حقیقت و ارعاب منتقدان ایدئولوژی حاکم، خائنان غربزده وابسته به امپریالیسم و لیبرال های وطنی.

نام این روزنامه لرزه بر اندام مخالفان حکومت کمونیستی شوروی می انداخت.

مطالب روزنامه آکنده بود از دروغ های بزرگ درباره موفقیت های مشعشع نظام کمونیستی و توهم توطئه دشمنان برای ضربه زدن به آن؛ پراودا روزنامه نبود، ابزار دستگاه امنیتی برای کنترل روشنفکران و دگراندیشان بود.

چه جان های عزیزی، در پی نشانه گیری پراودا به خاک افتادند و چه انسان های دغدغه مندی، به اشاره پراودا گم و گور شدند و عمرشان را در شکنجه گاه های سیبری به سر رساندند.

دستگیری، محاکمه و تیرباران کسانی که از دید جوزف استالین، خائن به حزب و نفوذی دشمن بودند، از 12 ژوئن 1937 با انتشار یک مقاله در روزنامه پراودا کلید خورد که با تیتر درشت نوشته بود: کسانی که زاییده انقلاب هستند، نباید به مادر خود، انقلاب، خیانت می کردند.