نامزدهایی برای نیامدن

آنها می آیند، فضای انتخابات را می شکنند، حواس ها را به خود جلب می کنند تا نامزدهای اصلی یک جریان زیر سایه این حضور به فعالیت خود ادامه دهند.

- عصرایران؛ مصطفی داننده- زنگ انتخابات ریاست جمهوری ایران به صدا درآمده است.

سال پایانی هر دولتی در ایران، مساوی است با آغاز فعالیت های همه آنهایی که دوست دارند رییس جمهور شوند.

نامزدهای احتمالی برای خود تیم تشکیل می دهند، رایزنی می کنند، در شبکه های اجتماعی فعال تر می شوند و حتی استفعا می دهند تا به رویای خود که همان ریاست قوه مجریه است نزدیک شوند.

خیلی از نامزدها زودتر از موعد مقرر ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری، اعلام نامزدی می کنند و به مردم می گویند که آماده حضور در صحنه هستند.

در همین روزهای پایانی سال 99 خورشیدی هم بسیاری از چهره های سیاسی و البته نظامی، آمادگی خود را برای حضور در عرصه رقابت اعلام کردند.

انتخابات ریاست جمهوری ایران اما نشان داده است که آنهایی که زودتر از فصل انتخابات وارد صحنه می شوند بیشتر برای نیامدن می آیند.

آنها می آیند، فضای انتخابات را می شکنند، حواس ها را به خود جلب می کنند تا نامزدهای اصلی یک جریان زیر سایه این حضور به فعالیت خود ادامه دهند.

هیچ جریان سیاسی حاضر نیست، نامزد اصلی خود را قبل از ثبت نام وارد عرصه کند چون می داند حضور زودهنگام یعنی بررسی و نق