خاطرات ناگفته یک بیسیمچی از سرداران شهید دفاع مقدس

هیچ کدوم از فرمانده ها، وقتی خبر شهادت همرزماشون رو می شنیدن، جلوی چشم بچه ها، جلوی چشم رزمنده، گریه نمی کردن.

گریه نمی کردن که روحیه بچه ها خراب نشه.

- ولی وقتی خبر شهادت ابراهیم همت از بیسیم فرمانده ها پخش شد، وقتی قایقی که جسد آقا باکری رو از هور برمی گردوند، با گلوله خمپاره ترکید، همه اون فرمانده های بزرگ، زدن زیر گریه.

به گزارش جماران؛ روزنامه اعتماد در شماره امروز خود نوشت: همیشه یک نفر باید پیام آور باشد.

یک نفر که جانش هنوز خرج نشده.

این بار، علی ثابت، پیام آور شد؛ بیسیم چی گردان مخابرات تیپ 29 نبی اکرم باختران در دو عملیات کربلای 4 و کربلای 5، راوی اسطوره ابراهیم همت، مهدی باکری، حسین خرازی، اصغر ارسنجانی و بابا علی ، راوی خاطره ایثار بزرگمردانی که وارسته از تمام تعلقات این جهان، جان شان را در برابر عظمت وطن، ناقابل دیدند و حالا، نام شان، افتخاری است بر تارک تاریخ این سرزمین .

اسفند، ماه عجیبیه؛ ماه شهادت آقا ابراهیم همت، آقا مهدی باکری، آقا عباس کریمی، حمید آقا باکری، آقا حسین خرازی .

آقا ابراهیم، نماد حیا بود، آقا مهدی، نماد تواضع و فروتنی بود.

هیچ کدوم از فرمانده ها، وقتی خبر شهادت همرزماشون رو می شنیدن، جلوی چشم بچه ها، جلوی چشم رزمنده، گریه نمی کردن.