یدو؛ نوجوان قهرمان در محاصره آبادان/ انتقال آرمان های دفاع مقدس به نسل نو

یدو، اثری جسورانه در بستری آکنده از آتش و ادوات جنگی با کاراکترهایی ملموس و دلنشین، روایتگری می شود.

فیلم اولی که ریسک کرده و سراغ سوژه ای ناب و کمتر دیده شده رفته است.

- به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، سی و نهمین جشنواره فیلم فجر امسال تحت شعاع بیماری حصر آبادان موضوعی است که کمتر در سینمای ایران به آن پرداخته شده و طی سالهای اخیر تنها فیلم آبادان آبان 60 با این مضمون عرضه شده است.

یدو به محاصره آبادان در بستر یک جامعه بومی محلی و به طور مشخص به یک خانواده می پردازد.

 فیلمی خوش ساخت و روان، با ضرب آهنگ هایی که درست و در جای خود به کار گرفته شده است.

تا نیمه اول فیلم و فصل های ابتدایی، هر آن که لحظاتی شاد و مفرح سپری می شود، بلافاصله حادثه تند با افکت های سنگین و مهیب رخ می دهد به طوری که این تکرار، مخاطب را شرطی کرده و در سکانس های بعدی او منتظر است پس از هر لحظه مفرح و شاد، صدای انفجار خمپاره ای را بشنود که این روند در سکانس مراسم جشن بومی بیش از سایر قسمتها نمود دارد و فیلمساز از همان ابتدای تیتراژ، ریتم اثر را معرفی کرده و ما را با فیلمی مواجه می کند که قرار است لحظاتی غافلگیرمان کند.

یدو، پسر نوجوانی است که همراه با مادر، برادر و خواهر کوچکترش در آبادان زندگی می کند.